Kambodża w 12 godzin - tranzyt

Okazuje się, że podczas 12 godzin w autobusie można trochę poznać kraj.

Podczas 30 minutowego przystanku poszliśmy się przejść na lokalny targ. Widziałam ich już sporo w Wietnamie, ale ten kambodżański nadał nowe znaczenie słowom "brud" i "smrodek" ;) Przed autokarem warowały już oberwane i ubrudzone dzieci, wesoło zajadając mango. Gdy tylko otworzyły się drzwi do autokaru, dzieciaki przybrały zbolałe miny i zaczęły wyciągać ręce. Dziwi mnie to o tyle, że w Wietnamie jest bardzo mało żebraków; nawet dzieci i ci obdarci przeważnie coś sprzedają lub oferują jakieś usługi, typu pastowanie butów lub losy na loterię.

W Kambodży trwały przygotowania do nowego roku, staliśmy się więc świadkami bardzo ciekawego rytuału. Do wiosek przywożono mnichów ciężarówkami. Przed domami czekały już całe rodziny z przygotowanymi wiadrami wody z kwiatami i miseczką lub witkami z jakiegoś zielska. Mnisi szczodrze skrapiali rodzinę wodę, lub wręcz lali wodą z miski, a w zamian dostawali wodę butelkowaną, przekąski i pieniądze. Ponoć w Kambodży mają też coś w rodzaju śmingusa dyngusa po nowym roku.

Przeprawa promem dostarczyła nam nowych doznań. W momencie gdy mały lokalny bus zatrzymywał się przed przystanią sprzedawczynie obskakiwały go jak mrówki drąc się wniebogłosy. Nasz autokar nie miał otwieranych okien, więc dali nam spokój.

Zdjęcia (8)

Komentarze (6)