2011
05
lut
kolejna samotna wędrówka
Kolumbia, Cartagena
Przejechano 10417 km
Minęły już 3 tygodnie!
Wczoraj wieczorem poszłam na imprezkę. Wieczór bardzo miło upływał, nawet zatańczyłam swoją pierwszą powiedzmy-że-salsę (jakiś rozbrajająco miły staruszek bez przednich zębów poprosił mnie do tańca, nie mogłam odmówić:), także wróciłam do domu po 2 w nocy. A rankiem okazało się, że mamy nowego lokatora – Bayron ze Stanów Zjednoczonych.
Chłopak przeżył wszystkie te same rozterki z aieseciem Cartagena co wcześniej ja, a przede mną Pavla, i pewnie niejeden praktykant. Nie wiedział nawet na czym ma polegać jego praca, więc swój pierwszy dzień w Cartagenie spędził na spotkaniu z aieseciem, ja zaś ruszyłam sama do centrum.
Sprawdzoną już trasą dotarłam do Muelle Turistico de los Pegasos. Jak to możliwe, że wcześniej pominęłam te pegazy? I pomnik niepodległości Cartageny?
Zwyczajowo już wstąpiłam do Parque del Centenario. Ostatnio jak chciałam pokazać Pavli jaszczury to jak na złość nie było ani jednego. Tym razem miałam dużo szczęścia – naliczyłam ich pięć, wdzięcznie pozowały, no i mogłam do woli się napatrzeć. Znalazłam też czerwoną wiewiórkę. Ta była mniej pokorna, zaczęła hycać po drzewach. Ruszyłam śladem wiewióry. Ledwo mogłam za nią nadążyć, gdy kątem oka złowiłam jakiś leniwy ruch. A i owszem – leniwy wielce ruch leniwca w porze obiadowej! Oczom swoim uwierzyć nie mogłam, nawet się zaszkliły nieco z radości. Spędziłam 30 minut pod drzewem zadzierając głowę i przyglądając się jak leniwiec trójpalczasty pałaszuje beniamina. Niesamowicie pocieszne zwierzątko!
Dzisiaj skupiłam się na La Plaza de Bolivar. Po drodze z La Plaza de Los Coches do placu Bolivara mija się katedrę. Jej kształt trudno bliżej sprecyzować, gęsta zabudowa nie pozwala na ogarnięcie katedry wzrokiem. Plac Bolivara jest obsadzony palmami i innymi dającymi cień drzewami. Mnóstwo mieszkańców Cartageny oraz turystów szuka tu schronienia przed słońcem, plac więc tętni życiem. Wokół placu mieszczą się przepiękne budynki z okresu kolonizacji, z pałacem inkwizycji na czele. Pałac ponoć jest najciekawszym muzeum w Cartagenie. Na razie nie mogę się na ten temat wypowiedzieć – chciałam go zwiedzić w niedzielę, ponieważ w ostatnią niedzielę każdego miesiąca wstęp jest wolny (a bilety są koszmarnie drogie), ale akurat w tą ostatnią niedzielę miesiąca pałac był zamknięty ze względu na konserwację budynku... Przy placu mieści się również muzeum złota.
Posnułam się trochę po starówce, skoczyłam do Juan Valdez na pyszną kawę (zamierzam wypróbować wszystkie możliwe opcje, zwłaszcza że kawę to akurat mają tanią) i wróciłam do domu, po drodze znowu zahaczając o park. Leniwca nie znalazłam. Niby powolny, ale jednak zwiał.
Wróciłam do domu niewypowiedzianie szczęśliwa. Bayron przyszedł chwilę wcześniej. Zapytałam, czy wie co w końcu będzie robił. "Będę twoim asystentem." Ten kraj nie przestaje mnie zadziwiać.
Wczoraj wieczorem poszłam na imprezkę. Wieczór bardzo miło upływał, nawet zatańczyłam swoją pierwszą powiedzmy-że-salsę (jakiś rozbrajająco miły staruszek bez przednich zębów poprosił mnie do tańca, nie mogłam odmówić:), także wróciłam do domu po 2 w nocy. A rankiem okazało się, że mamy nowego lokatora – Bayron ze Stanów Zjednoczonych.
Chłopak przeżył wszystkie te same rozterki z aieseciem Cartagena co wcześniej ja, a przede mną Pavla, i pewnie niejeden praktykant. Nie wiedział nawet na czym ma polegać jego praca, więc swój pierwszy dzień w Cartagenie spędził na spotkaniu z aieseciem, ja zaś ruszyłam sama do centrum.
Sprawdzoną już trasą dotarłam do Muelle Turistico de los Pegasos. Jak to możliwe, że wcześniej pominęłam te pegazy? I pomnik niepodległości Cartageny?
Zwyczajowo już wstąpiłam do Parque del Centenario. Ostatnio jak chciałam pokazać Pavli jaszczury to jak na złość nie było ani jednego. Tym razem miałam dużo szczęścia – naliczyłam ich pięć, wdzięcznie pozowały, no i mogłam do woli się napatrzeć. Znalazłam też czerwoną wiewiórkę. Ta była mniej pokorna, zaczęła hycać po drzewach. Ruszyłam śladem wiewióry. Ledwo mogłam za nią nadążyć, gdy kątem oka złowiłam jakiś leniwy ruch. A i owszem – leniwy wielce ruch leniwca w porze obiadowej! Oczom swoim uwierzyć nie mogłam, nawet się zaszkliły nieco z radości. Spędziłam 30 minut pod drzewem zadzierając głowę i przyglądając się jak leniwiec trójpalczasty pałaszuje beniamina. Niesamowicie pocieszne zwierzątko!
Dzisiaj skupiłam się na La Plaza de Bolivar. Po drodze z La Plaza de Los Coches do placu Bolivara mija się katedrę. Jej kształt trudno bliżej sprecyzować, gęsta zabudowa nie pozwala na ogarnięcie katedry wzrokiem. Plac Bolivara jest obsadzony palmami i innymi dającymi cień drzewami. Mnóstwo mieszkańców Cartageny oraz turystów szuka tu schronienia przed słońcem, plac więc tętni życiem. Wokół placu mieszczą się przepiękne budynki z okresu kolonizacji, z pałacem inkwizycji na czele. Pałac ponoć jest najciekawszym muzeum w Cartagenie. Na razie nie mogę się na ten temat wypowiedzieć – chciałam go zwiedzić w niedzielę, ponieważ w ostatnią niedzielę każdego miesiąca wstęp jest wolny (a bilety są koszmarnie drogie), ale akurat w tą ostatnią niedzielę miesiąca pałac był zamknięty ze względu na konserwację budynku... Przy placu mieści się również muzeum złota.
Posnułam się trochę po starówce, skoczyłam do Juan Valdez na pyszną kawę (zamierzam wypróbować wszystkie możliwe opcje, zwłaszcza że kawę to akurat mają tanią) i wróciłam do domu, po drodze znowu zahaczając o park. Leniwca nie znalazłam. Niby powolny, ale jednak zwiał.
Wróciłam do domu niewypowiedzianie szczęśliwa. Bayron przyszedł chwilę wcześniej. Zapytałam, czy wie co w końcu będzie robił. "Będę twoim asystentem." Ten kraj nie przestaje mnie zadziwiać.
Zdjęcia (36)
Komentarze (8)
monia - 2011-02-06 17:02Hehe, mówisz, że dorobiłaś się asystenta?:D brzmi nieźle;))
Wienia - 2011-02-06 21:38Nie za dużo szczęścia, zobaczyć i sfotografować leniwca, a potem dowiedzieć się, że ma się swojego asystenta ;-)
mirka - 2011-02-06 23:23super !!! fotki i opis;co to za drzewo na którym "złapałaś"leniwca?
roztańczyłaś się-brawo
roztańczyłaś się-brawo
gwiazda - 2011-02-07 09:24to, co mi się naprawdę podoba, to ta kolorystyka jak kostiumowych filmów familijnych puszczanych w niedzielę w południe, hehehe. w połączeniu z palmami i tymi pegazami tworzy bajkową całość. mogłabyś zrobić zdjęcie pomnika niepodległości na wprost?
wyraz twarzy wiewiórki na pierwszym zdjęciu - bezcenny, hehehhe
...no i w końcu masz swojego leniwca. jestem zaskoczony, że zwierzę takiej wielkości żyje w mieście i w sumie jest traktowane, jak mniemam, zupełnie zwyczajnie...taki bezdomny pies, tylko na drzewie ;D
wyraz twarzy wiewiórki na pierwszym zdjęciu - bezcenny, hehehhe
...no i w końcu masz swojego leniwca. jestem zaskoczony, że zwierzę takiej wielkości żyje w mieście i w sumie jest traktowane, jak mniemam, zupełnie zwyczajnie...taki bezdomny pies, tylko na drzewie ;D
Zgaga - 2011-02-07 17:02Rety! Toż to potomkinie Żanuarii! :) a jaszczura zamawiam jako suwenir :)
zuzkakom - 2011-02-08 00:50Leniwiec budzi zdecydowanie mniej emocji niż biała dziewucha fotografująca go z rozdziawioną buzią ;))) co do jaszczura - takie pamiątki to specjalność Mejdej ;))
Hime - 2011-02-08 23:26Jaki jest Twój nowy asystent? :D Fajny? :> A swoją drogą - chyba za dużo tam pracujesz, jak na ich warunki i przyzwyczajenia, skoro stwierdzili, że potrzebujesz pomocy:P Jakie będzie Twoje pierwsze polecenie? Kawa?:> Trzymaj się, baw się i tańcz salsę:D
mdm - 2011-02-11 15:31mogę podać manuala do przetransportowania zakamuflowanego jaszczura ;)
Zuza, świetny jest ten blog! Prawie tak świetny jak "manie" asystenta! :))))
Zuza, świetny jest ten blog! Prawie tak świetny jak "manie" asystenta! :))))
Zasoby: 
21.090 
21.737 
1.082.339 
3.423 
